User Task برای مدل سازی کار است که باید توسط یک بازیگر انسان انجام می شود. هنگامی که اجرای فرآیند به چنین User Taskی وارد می شود، یک کار جدید در لیست کار کاربر (ها) یا گروه (ها) اختصاص داده شده و به آن کار تخصیص داده می شوند.
معمولا در BPMS ها از این ابزار برای جمع آوری اطلاعات روی فرهای الکترونیکی استفاده می شود و به معنای آن است که یک فرم وجود دارد و کاربر بایستی در سیستم لاگین نماید تا بتواند در این فرم ورود اطلاعات انجام دهد. علاوه بر فرم قابلیت های ورودی و خروجی فیلدهای اطلاعاتی از محیط فرآیند و بلعکس قرار دارد.
همچنین قابلیت انتخاب کاربر و یا گروه های کاربری در هر BPMS کاملا متفاوت می باشد و نحوه انتخاب مشارکت کنند می تواند روال طراحی فرآیند را تغییر دهد.
این ابزار به نظر بسیار ساده می آید ولی در زمانی پیاده سازی و طراحی فرم معمولا سیستم ها دارای پیچیدگی های زیادی هستند و قرار است حجم بسیار زیادی از قوانین تجاری یک سازمان را پشتیبانی نمایند.
برای مثال فرض کنید فرآیند مرخصی ساعتی را قرار است مدل نماییم در این حالت با فرآیند زیر روبه رو هستیم.
قسمتی از قوانین تجاری در این فرآیند دیده نمی شود مانند کنترل مانده مرخصی کاربر با دادهای وارد شده زیرا فرض بر آن است در همان لحظه ورود اطلاعات سیستم دارای توانای آن است که این قانون را مدیریت نمایند و اجازه ثبت تا صادق شدن این قانون را به کار ندهد.
حال اگر BPMSی را داشته باشید که توانی مدیریت این قانون را در لایه فرم نداشته باشد نیاز است در محیط فرآیند آن را پیش بینی کنیم و فرآیند به شرح زیر تغییر می کند
در قسمت زیر چند نمونه از این تفاوت ها را می توانید ببینید: